फुलबरी भित्र फूलको थुङ्गा ओइलेर झरेछ,
देख्न नै नपाई त्यो थुङ्गा पनि सडेरै गयछ।।
त्यो थुङ्गा माथि भमराहरु रिग्दै थिय छन त,
सकिन मैले भमराहरु कती थिय गन्न त ।।
छन त थियन रसको थोपा पराग मात्रै हो,
तै पनि पराग सेचन गर्न भमरा चाहिने भो।।
भमरा पनि गतिलो भय रस खोज्न जाने थियो,
बिचरा जान सकेन टाढा त्यसैमा कसियो।।
जे भय पनि भमरा चाँही चाहियकै थियो रे,
खुशी को कुरा अब त भने सेचन हुने भो।।
Friday, February 15, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment